Στην μέχρι τώρα πορεία της ζωής μου έχω κάνει συζητήσεις με πολλούς και ξεχωριστούς ανθρώπους. Πολλές και ξεχωριστές ειδικότητες αλλά και προσωπικότητες. Επιχειρηματίες, δημοσιογράφους, ψυχολόγους, μηχανικούς λογισμικού κα.
Όπως είναι ίσως λογικό εχω απομυθοποιήσει πολλά πράγματα από εικόνες, μεγάλα λόγια και τίτλους.
Στις πρώτες συζητήσεις που ειχα με τον συνεργάτη μου, με τον οποίο έχουμε δημιουργήσει την https://www.simplybetter.gr/ αναλύσαμε πολλά και ξεχωριστά θέματα.
Κάποια στιγμή μου έκανε αναφορά στους νεοπλουτους, όπως αυτούς όμως τους έχει ορίσει ο Tim Ferriss.
Σε απλά λόγια αυτή η οπτική ή φιλοσοφία, λέει πώς στην εποχή μας, πλούσιοι δεν είναι όσοι εργάζονται υπερβολικά πολλές ώρες για να αυξήσουν τις λογιστικές εγγραφές στο ebanking τους, θυσιάζοντας την υγεία και την απόλαυση της ζωής, απολαμβάνοντας 15 ημέρες διακοπές τον χρόνο και περιμένοντας την σύνταξη (στα 72 σύμφωνα με αναλογιστικές μελέτες) να ζήσουν κάποια “καλά χρόνια” και τέλος ζωής. Game over μετά οι λογιστικές εγγραφές θα κληρονομηθουν αλλού.
Πραγματικά πλούσιοι στην εποχή μας, σύμφωνα πάντα με τον διάσημο επενδυτή και συγγραφέα, ειναι όσοι τηρούν ισορροπία στην ζωή τους και απολαμβάνουν το ταξίδι κάθε στιγμή.
Δεν στερούνται υλικά αγαθά, δεν ξοδεύουν χωρίς μέτρο αλλά δεν θυσιάζουν την ζωή τους σε ένα γραφείο χωρίς να τους βλέπει ο ήλιος ( και η τόσο σημαντική βιταμίνη του) υποφέροντας από burnout κυνηγώντας τίτλους και λοιπά δολώματα. Αντίθετα κάνουν αυτό που τους αρέσει, είναι δημιουργικοί και αυτό που τελικά έχουν αποφασίσει να κάνουν, το κάνουν απλά, καλά.
Ένας επιχειρηματίας αν ακούσει την παραπάνω φράση, πιθανότατα να πει πώς οι άνθρωποι αυτοί απλά προσπαθούν να αποφύγουν την εργασία.
Επιφανειακή και καλόβολη άποψη θα πω και χρήσιμη προς δημόσια αντιπαράθεση.
Ο Αριστοτέλης ανέπτυξε μια πλούσια φιλοσοφία, θαυμαστή σε όλο τον κόσμο. Διαμόρφωσε επίσης έναν από τους σημαντικότερους στρατηγούς του Αρχαίου κόσμου και έθεσε την βάση σε πολλές επιστήμες. Ο Αριστοτέλης δεν δούλευε με σκυμμένο το κεφάλι, ήλιο με ήλιο σε ένα χώρο. Του άρεσε η φύση, το καλό κρασί, η παρατήρηση του κόσμου μας, η φιλοσοφία και φυσικά είχε επιλύσει το βιοποριστικό του πρόβλημα έχοντας 2-3 “δούλους” να εργάζονται γι αυτόν.
Αν ο Αριστοτέλης έτρεχε τόσο που δεν είχε χρόνο ούτε να σκεφτεί, δεν θα είχε αναπτύξει αυτήν την σοφία. Στην ζωή λοιπόν συχνά δεν έχει νόημα πόσο τρέχουν τα πόδια αλλά η σκέψη, η φαντασία και το μυαλό μας. Συνδυαστικά τα αποτελεσματα ειναι σαφώς καλύτερα.
Πάρτε για παράδειγμα σήμερα εναν προγραμματιστή και βάλτε τον να δουλεύει 12 ώρες μέχρι και τα ΣΚ ώστε να χτίζει συνεχώς tasks. Τα tasks αυτά πιθανότατα θα υποφέρουν από το γνωστό ράβε - ξήλωνε και τους άσκοπους κύκλους. Σε 3 χρόνια (αν αντέξει) εκτός από το burnout και πιθανά θέματα υγείας, θα έχει μείνει πίσω σε σύγχρονη γνώση.
Αν όμως αυτός ο προγραμματιστής κρατούσε ισορροπία, ανέλυε τα tasks ώστε να αποφύγει περιττούς κύκλους και ξηλώματα και επένδυε παράλληλα σε νέα γνώση και τεχνικές, σε βάθος χρόνου θα έχει κάνει εξαιρετικά καλύτερες επιλογές.
Σαφέστατο ναι λοιπόν στην δημιουργική και παραγωγική εργασία αλλά με ισορροπία.
Στην ζωή βέβαια καθένας παίρνει αυτό που τον εκφράζει.
Όπως θα έλεγε και ο Μίλτον Φριντμαν : Επέλεξε Ελεύθερα!
