Πριν περίπου ένα χρόνο, η Ήρα έτρεχε με λαχτάρα προς τα μένα για να πάμε βόλτα. Ο πατέρας μου άνοιγε εκείνη τη στιγμή την πόρτα του αυτοκινήτου του, όπου έπεσε πάνω με δύναμη και άρχισε να κλαίει έντονα από τους πόνους.
Κουτσαίνοντας και κλαίγοντας συνέχισε την διαδρομή της προς τα μένα. Έσκυψα και την πήρα αγκαλιά, οπότε σταδιακά σταμάτησε να κλαίει.
Η συμπεριφορά αυτή είναι παρόμοια με αυτή που θα είχε ένα μικρό παιδί. Άλλωστε σύμφωνα και με την Δαρβινική θεωρία, όλα τα είδη και ιδιαίτερα τα θηλαστικά, έχουμε πολλά κοινά χαρακτηριστικά.
Μέσα σε λίγα λεπτά ηρέμησε. Πιθανότατα και ασυναισθητα να θεωρεί πώς ο αυτός που την μεγάλωσε θα έχει πάντοτε τις λύσεις. Άλλωστε όταν ήταν 55 ημερών επέζησε από τον τόσο θανατηφόρο για τους σκύλους, τύφο.
Ο θάνατος ή η γήρανση, της ειναι μάλλον άγνωστες έννοιες. Ο τραυματισμός και οι φοβίες όμως όχι.
Ως μικρά παιδιά θεωρούσαμε αντίστοιχα τους γονείς μας, ως αυτούς που θα μας προστατεύουν και θα μας λύνουν κάθε πρόβλημα.
Μεγαλώνοντας, κάτι που οι σκύλοι είναι αδύνατο να αντιληφθούν, αρχίσαμε να καταλάβουμε πώς τα πράγματα δεν είναι έτσι.
Σταδιακά αρχίσαμε να αντιλαμβανόμαστε πώς ακόμα και η Ιατρική δεν είναι σε θέση να θεραπευσει ολες τις ασθένειες.
Φτάνοντας όμως σε αυτό το επίπεδο, να έχεις γκρεμίσει το περίβλημα του παιδικού σου κόσμου, είσαι αντιμέτωπος με μια σκληρή πραγματικότητα.
Φυσικά αρκετός κόσμος πιστεύει την βολική άποψη πώς υπάρχει και ζωή μετά θάνατο.
Κάτω από σχόλια στα social media, όπου επιστήμονες αναλύουν πώς αυτό είναι ανέφικτο να ισχύει, βλέπεις ανθρώπους να αντιδρούν εξαιρετικά άσχημα και αυτό για να μην γκρεμιστεί ένας (μάλλον) ακόμα μύθος.
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε πώς η μετά θάνατον ζωή είναι απλά μια ευχή που προσπαθεί να απαντήσει σε έναν μεγάλο μας φόβο. Οι ρίζες αυτού του θεωρήματος επίσης δεν μας παρέχουν καμία αξιοπιστία ή απόδειξη ώστε ρεαλιστικά να πιστέψουμε.
Φτάνοντας λοιπόν στο σημείο να αντιληφθείς, την πολλές φορές σκληρή πραγματικότητα του κόσμου μας, έχεις μόνο μια επιλογή. Να είσαι γενναίος και να φροντίζεις να απολαμβάνεις την κάθε στιγμή με τον τρόπο που εσύ επιθυμείς χωρίς όμως να κάνεις κακό σε άλλους οργανισμούςμε τους οποίους τυχαίνει να συνυπάρχουν μαζί σου την ίδια χρονική περιόδο.
